سالهای دور از نت

سلام گل پسرم کللی شرمندم از همه چون یه شش ماهی هست که وبلاگتو آپ نکردم ولی به خدا تقصیر من نیست آخه این نت ذلیل مرده همراهی نمیکرد کافی نت هم که نمیشه رفت ،گوشیم هم که به لطف جناب عالی به ملکوت اعلا پیوسته بود...

کلی عکس دارم که بذارم و حرفای ناگفته از رشد روز به روزت و شیطنت ها و بامزه گی هات

که سر فرصت اگه یادم بود مینویسم فقط اینو بگم که خیلی مغرور شدی و داری قضیه فرزند سالاری رو راه میندازی که فقط نمیدونی با بد کسی طرفی و من اصلا طرفدار لوس کردن بیش از حد نیستم واسه همین یعضی موقع ها سر موضوهای بزرگ تر از سنت درگیریم که انشا اا... با بزرگ شدنت بفهمی که خیلی نباید پا تو کفش بزرگ ترا بکنی

راستی من فکر میکردم علاقه به پوشیدن کفش بزرگترا مخصوص دختر هاست که تو نشون دادی هیچ قانونی صد در صد نیست!مامانت که نتونست کاش تو بتونی قانونای فیزیک و بهم بریزی ;-)

خلاصه فعلا انقدر کافیه 

قربون اون زبون کوچولوت برم که وقت نمیکنی زیاد ازش استفاده کنی

با اینهمه فعالیت قدتو نمیدونم ولی وزنت 18 شده و هنوز توپولوی من هستی البته کم کم  میذارم غذاهاتو کامل خودت بخوری و اگه وزن کم کردی هم عیب نداره ولی هنوز هم از معجزه تلویزیون استفاده میکنم چون یه مرتت که از سرت اوفتاده بوددارو یا ویتامین هاتو اصلا نمیتونستم بدم.واسه اونم باید یه فکری بکنم...دوستت دارم اندازه همه ستاره ها.....